Deze weken ben ik bezig met Jona, de profeet. Tenminste, zo kennen we hem uit de bijbel, alhoewel hij nergens in de tekst van het kleine boekje dat zijn naam draagt profeet wordt genoemd.
Het is één van de vele opmerkelijke aspecten aan dit wonderlijke verhaal. Het opnieuw lezen van het verhaal en van de nodige literatuur eromheen, verschaft me het nodige plezier. Je ontdekt ook voor de zoveelste keer toch weer nieuwe dingen.
Afgelopen zondag lazen we de eerste twee hoofdstukken in de mooie vertaling van het NBV. In de revisie is er het een en ander aangepast, met name in de beginverzen. Als de Heer het woord tot Jona richt, staat er: ‘Maak je gereed en ga naar Nineve, die grote stad, om haar aan te klagen, want Ik heb gezien hoe haar inwoners zich misdragen. Dat laatste was in de eerste versie van de nieuwe vertaling want het kwaad dat ze daar doen is ten hemel schreiend.
Waarom dat veranderd is, weet ik niet precies, maar ik vermoed dat men dat bij nader inzien toch te poëtisch vond. Eigenlijk wel jammer, want ‘ten hemel schreiend’ is een mooie uitdrukking uit onze taal die goed de intentie van dit vers weergeeft, volgens mij. Letterlijk staat er zoiets als dat hun kwaad voor mijn aangezicht is opgestegen.
Hoe dan ook, Jona zelf gelooft het wel, volgens het verhaal. Hij weigert dienst en vlucht precies de andere kant op… Maar in hoofdstuk 3 krijgt hij een herkansing. Dat begint met bijna dezelfde woorden Maak je gereed al is er nu geen sprake meer van kwaad dat opstijgt of ten hemel schreit, maar moet hij de stad aanklagen met de woorden die Ik je zeg…
Wat dat precies voor woorden zijn? De tekst laat subtiel in het midden of de boodschap van Jona Nog veertig dagen, dan wordt Nineve weggevaagd uit zijn eigen koker komt, of dat dit de woorden zijn van de Heer…
Genoeg om nog even op te puzzelen.
No Comments