Predikant-achtig

‘Is deze plaats vrij?’
‘Nou, deze naast mij houd ik graag voor mijn man, die staat bij de deur de mensen welkom te heten. Maar daar kunt u gerust gaan zitten’.

Zondagmorgen in de kerk, in het dorp waar we niet ver daar vandaan een huisje aan zee hebben gehuurd. Even op vakantie, in de periode tussen afscheid nemen en intrede in de nieuwe gemeente.

De mevrouw naast mij in de rij vertelt over hun gemeente, die nu al twee jaar vacant is. ‘Maar eigenlijk gaat het best prima, zonder dominee. Al moet ik wel zeggen dat nu toch een paar activiteiten die de vorige predikant heeft opgezet, aan het doodbloeden zijn. Maar ja, het is moeilijk om predikanten te vinden in de PKN’. Dan kijkt ze me wat doordringend aan en zegt: ‘Dus als u toevallig predikant bent en wat anders zoekt…?!’

Zie ik er dan zo predikant-achtig uit, vraag ik mezelf enigszins ongerust af.

Ik laat niets merken, en antwoord beleefd dat ik inderdaad – hoe raadt u het? – predikant ben, maar dat ik volgende week afscheid neem in eigen gemeente en over twee weken aan een nieuwe gemeente verbonden word. Dus, helaas voor u, jullie moeten verder zoeken…