Open ogen

In deze weken in de 40DagenTijd houden we gewoontegetrouw vespervieringen op de woensdagavond. Niet in het fraaie koor van onze dorpskerk, maar via Zoom. De online tool die kerkelijk Nederland op stormachtige wijze veroverd heeft…

Thematisch sluiten we aan bij het project De zeven werken van Barmhartigheid. Als korte overdenking bij ‘de hongerige eten geven’, vond ik een mooi fragment in een homilie van Edward Schillebeeckx bij de gelegenheid van Sacramentsdag. Katholieker kun je het haast niet krijgen, maar het spreekt mijn protestantse hart ook zeer aan. Vandaar dat ik het hier graag doorgeef, met accent op een zin die mij in het bijzonder raakte:

“Op het niveau van de alledaagse wereldlijke werkelijkheid betekent ‘het brood delen’ letterlijk: ervoor zorgen dat allen te eten krijgen: We moeten het brood delen en dus zó leven en onze samenleving zó inrichten dat er brood is voor allen (…) Naast het wereldlijk breken en delen van het brood is er ook de sacramentele werkelijkheid van het brood breken. Op dit niveau van de werkelijkheid grijpen we door zichtbare en emotioneel geladen taal en tekens vooruit op de niet-zichtbare, nog niet gerealiseerde toekomst. In de liturgie gaan onze ogen open. We zien in die symbolische broodbreking de werkelijkheid van een leven dat doorgaat, de toekomst in, naar God toe: waar brood is voor allen. Het gewelddadig afgebroken leven van Jezus op het kruis, zijn verstomde boodschap, zijn niet verwerkelijkte gerechtigheid zijn opgenomen in de onzichtbare realiteit van God, die ons van deze komende werkelijkheid een teken of sacrament geeft: Jezus leeft!

(Edward Schillebeeckx, Om het behoud van het evangelie, Uitgeverij Nelissen Baarn, 1988, p. 91-92)