Vandaag was ik in De Nieuwe Liefde in Amsterdam voor een symposium en een boekpresentatie. Ter gelegenheid van 25 jaar Dominicaans Studiecentrum voor Theologie en Samenleving (DSTS) is de bundel Alsof ik thuis ben uitgekomen met de sprekende ondertitel: Samenleven in een land vol verschillen.
Als één van de medewerkers aan de website die ooit door het DSTS is gestart, NieuwWij, waarvoor ik af en toe een recensie schrijf, was ik uitgenodigd. Verschillende sprekers lieten hun licht schijnen over boek en thematiek. In een forumgesprek ging het over de vraag hoe theologie c.q. religie kan bijdragen aan meer Wij, aan een gevoel van erbij horen (sense of belonging).
Daar is geen kant en klaar concept voor, betoogde Manuela Kalsky (verbonden aan DSTS), maar dat moet je in iedere context opnieuw vormgeven. Voor haar is het belangrijk dat een kerk of religieuze gemeenschap grenzen durft te verkennen en over te steken. Niet je laten regeren door angst om vast te houden, maar vertrouwen om los te laten. Zij gelooft in de netwerk-kerk, die ze op allerlei plaatsen al ziet ontstaan.
Geen nieuw geluid. Toch goed om weer eens te horen en je er door te laten stimuleren.
Als recensent had men Desanne van Brederorde (binnenkort in Assen!!) gevraagd. Zij hield een prikkelend praatje, waarin ze constateerde dat anders dan de omslag doet vermoeden het huiselijke en elementaire van de intieme sociale kring in het boek ontbreekt. Of men neemt een heel persoonlijk perspectief in (ik en mijn zoektocht) waarbij we – heel modern – ieder de vrijheid gunnen om te doen en te geloven wat hij wil; of men komt met roerende mondiale vergezichten aan. Volgens Van Brederode kunnen mensen elkaar pas werkelijk een thuis bieden als we in de intimiteit van onze relaties de waarden van verbondenheid, trouw, zorg en zelfs opofferingsbereidheid oefenen. Dat begint volgens haar al op straat, in de buurt, in de trein enzovoort.
Tijdens de lunch heb ik meteen geprobeerd haar wijze lessen in de praktijk te brengen door vriendschappelijke gesprekjes aan te knopen met mijn (onbekende) tafelgenoten. En op de terugweg naar Amsterdam Centraal heb ik me schielijk aangesloten bij twee mede-symposiumgangers en onderweg een verkennend gesprek gevoerd. Maar toen ik in de intercity naar Groningen stapte, kwam de oude Adam naar boven en heb ik toch maar een stiltecoupé gezocht om ongestoord mijn boek uit te kunnen lezen…
Lees meer over deze dag op de blog van Anja Meulenbelt, met ook een link naar de lezing van Desanne van Brederode!
No Comments