Het idee om deze kerstmiddag te organiseren, is al in de zomer ontstaan. Sommige dingen hebben een lange aanloop.
Niet dat het allemaal zo wereldschokkend is. Kom, laten we met kerst een gezellige middag organiseren? Goed idee! En waar dan? Nou, in de kerk! Hoe verzin je het…
Overdenking op de Kerstmiddag in de Marktpleinkerk te Winschoten, december 2024
Nu las ik deze week in een boekje met wat kerstoverdenkingen op zoek naar inspiratie. Tja, een dominee moet het ook ergens vandaan halen. En ja, ik wist het van de zomer al dat we dit gingen organiseren, maar toen ben ik nog niet begonnen met de voorbereiding op mijn Kerstgedachte. En er komen hierna nog een paar gelegenheden…
Hoe dan ook, in dat boekje vertelt de schrijver, ook een dominee, dat hij veel mensen tegenkomt die voorstellen om Kerst dit jaar maar over te slaan. Vanwege alles wat er in de wereld gebeurt. Alle onrust, alle onheil. Je kunt het je voorstellen, en misschien hebt u die gedachte ook wel eens. Maar toch niet zo, dat u vanmiddag niet gekomen bent. Gelukkig maar.
Nu zal ik u vertellen dat ik dit boekje niet zo lang geleden via Internet heb gekocht, een tweedehandsje, ja. Maar wat nog frappanter is, is dat het al in 1950 verschenen is. 75 Jaar geleden had men ook al dat gevoel, dat gevoel dat het wringt. De boodschap van kerst, de idylle van het romantische familiefeest, in een wereld van oorlog en geweld en onheil en verdriet. Past dat wel? Zullen we het maar niet eens overslaan?
Ik denk zelfs dat het altijd zo is, en altijd zo is geweest.
Kerst staat er haaks op.
Kerst sluit nooit aan.
Kerst komt nooit uit – en daar komt het nu net op aan.
Kerst is dat we vieren dat er een ander verhaal is, dwars tegen alle verhalen van de wereld, van onze levens en het moeizame samenleven van mensen in.
Dat is misschien wel wat het geloof ook is. Een ander verhaal.
Dat past nooit, het sluit in ieder geval niet aan.
Het is een eigen verhaal, een eigen boodschap, in een wereld die wordt gedomineerd door andere verhalen. Verhalen die we het hele jaar door al horen, altijd maar weer, het dagelijkse nieuws; zodat je soms geneigd bent te geloven dat er geen andere verhalen zijn, dan het verhaal van de macht, van de strijd, van botsende belangen, van wedijver en conflictstof en noem het maar op.
Maar Kerst vertelt een eigen verhaal, met een andere boodschap. Goed nieuws, evangelie.
We kunnen het verhaal wel dromen.
Het kind in de voederbak.
De herders in het veld.
De engel uit de hemel: jullie hoeven niet bang te zijn; want ik breng jullie goed nieuws.
Het licht in de nacht.
We hebben het gelezen uit de Bijbel in Gewone Taal.
Om de eenvoud van het verhaal te onderstrepen. En tegelijkertijd het wonderlijke te laten bestaan.
Als je dat gevoel voor het wonderlijke kwijtraakt, de verwondering, dan mis je het geheim van Kerst.
Natuurlijk kennen we het aloude verhaal. Dat kunnen we dromen.
En toch is het van belang om het wonderlijke van dat verhaal iedere keer opnieuw te horen en te beseffen.
Dat er een kind wordt geboren, dat is niets nieuws. Al is het elke keer een wonder, als je het van dichtbij meemaakt.
Maar dat God zelf in de gestalte van een mensenkind uit de hoge hemel neerdaalt, dat God zelf, het Hoogste wat je je voorstellen kunt, de macht die aan het begin van alles staat; dat wat ons oneindig te boven gaat en te machtig is; God, waar onze woorden op stuk lopen en onze beelden bij verschieten; dat GOD geen god in de hoge hemel blijft, ver weg van ons allen, maar dat GOD mens wordt, dat is het blijvende wonder van het christelijk geloof. Dat is het ongelooflijke nieuws van Kerst. Het wonder waar je niet over uit blijft gepraat, en gezongen. Het verhaal dat door verteld moet worden – de herders zijn er mee begonnen. Het verhaal dat verteld moet blijven worden, tegen alle wereldse verhalen in.
In dit kind, blijkt Gods liefde.
Daarom vieren we het, ieder jaar weer, ook al komt het nooit uit.
En op een bepaalde manier vieren we het in ons geloof op elke dag van het jaar.
Dat verhaal van God en zijn boodschap van Vrede op aarde, voor de mensen van wie God houdt.
Ik eindig met woorden uit een van de mooiste kerstliederen:
Komt, verwondert u hier, mensen (Lied 478), een bede tot het Christuskind dat in ons allemaal geboren wil worden
maak mij door uw kleinheid groot,
maak mij blijde door uw lijden
maak mij levend door uw dood.
No Comments