In de Volkskrant schreven Chaja Polak en Tineke Bennema onlangs een inspirerend opiniestuk. “Wij, moeders, komen níét tegenover elkaar te staan door de oorlog in Gaza” (VK, 20 september). Bennema heeft Palestijnse (schoon)familie; Polak is Nederlands-Joods en heeft familie in Israël.
Ze pleiten voor een andere benadering voor het huidige conflict bijna een jaar na de aanval van Hamas op 7 oktober en de daarop volgende oorlog door Israël.
Ze schrijven:
“Alleen druk van buitenaf kan dit geweld stoppen. Wij vinden, en met ons een nog te klein koor van Nederlands-Joodse en Nederlands-Palestijnse gelijkgestemden, dat het zou moeten gaan over een duurzame oplossing, een einde aan dit leed, een einde aan de polarisatie”.
Bennema en Polak vinden dat dit alleen gebaseerd kan zijn op empathie:
“Vrede heeft alleen een kans wanneer mensen elkaar herkennen als gelijken. Wij wensen dat politici, maar ook burgers, zich openstellen voor de menselijke stem in dit conflict dat geen dag langer mag duren (…)
Wanneer wij dat tweeën, daarvan zijn we overtuigd, daartoe in staat zijn met onze Palestijnse en Israëlische families, Joods en niet-Joods, zijn ook anderen daartoe in staat. Onze wens is met onze Palestijns-Nederlandse en Joods-Nederlandse stem het nog veel te kleine koor te versterken dat pleit voor dialoog. Waarin ruimte is voor meningsverschillen, maar met de wil naar elkaar te luisteren, met als doel om onmiddellijke beëindiging van deze oorlog tot stand te brengen.
De stemmen voor erkenning van het recht van beide volkeren in vrede te leven. Voor erkenning van de gewone Gazaan en de gewone Israëlier, gegijzeld door hun foute leiders en religieuze fanatici, en om die reden gegijzeld door angst en afkeer van elkaar. Met onze stemmen willen we de roep versterken onze kinderen zowel hier als daar in vrede, veiligheid en waardigheid te laten leven.
We spreken dan ook de wens uit dat wereldwijd de voor- en tegenstanders zich verenigen om een einde te maken aan dit zinloze geweld. In plaats van tegenover elkaar te blijven staan, vastgeroest in het zinloze en bedreigende eigen gelijk.”
No Comments