Het elfde uur

De afkorting ZKV staat voor Zeer Kort Verhaal.
Het is een genre dat bedacht is door de schrijver A.L. Snijders.
Iedere zondagmorgen leest hij een ZKV voor op Radio 4.
Dat doet hij op een zeer kenmerkende manier.
Deze ZKV is een stijloefening om toch iets te zeggen dat op een preek lijkt, zonder u lastig te vallen met een lang verhaal.

Toen ik thuis vertelde, dat het verhaal van deze zondag de gelijkenis van de werkers van het elfde uur was, zei mijn vrouw: dan moet je mij wel wat meer vertellen. Waardoor ik besefte, dat je gemakkelijk veronderstelt dat wat jij kent, ook bij anderen wel bekend zal zijn.

De gelijkenis ga ik niet opnieuw vertellen. We hebben het allemaal gehoord.
De mensen die maar één uur hebben gewerkt, krijgen het zelfde loon als degene die de hele dag hebben gezwoegd. Die zijn daar natuurlijk niet blij mee. Maar ze krijgen toch precies wat van te voren met hen is afgesproken. Dus wat hebben ze eigenlijk te klagen?
Zet het kwaad bloed dat ik goed ben, vraagt de eigenaar? Jaloezie is een lelijk iets.

Vanmorgen is de wijngaard het beeld voor onze eigen gemeenschap. Wij, jij, ik, wij zijn de werkers in de wijngaard. Er zijn drie dingen die ik wil noemen, als les voor ons allemaal. Ik noem ze bij deze gelegenheid van onze startzondag, bij het afscheid en de verwelkoming van nieuwe ambtsdragers en vrijwilligers.
Het eerste dat je kunt zeggen is: op ieder uur van de dag zijn er mensen nodig, om mee te helpen, er is altijd wel werk te doen.
Het tweede: De een werkt meer uur dan de ander, afhankelijk van mogelijkheden en voorkeur. Werk is er altijd wel. Ook werk of bezigheden die bij jouw vaardigheden passen. Alleen samen klaren we de klus.
Het derde gaat over het loon dat je ontvangt. Loon? Pff. Gemeentewerk is vrijwilligerswerk. Je doet het voor je eigen voldoening? Toch. Vrijwillig is niet vrijblijvend, ok. Maar als het niet van harte gaat, als het niet jezelf wat biedt, beloning, voldoening, dan hou je het niet lang vol.

De heer van de wijngaard in de gelijkenis, geeft ieder hetzelfde loon. Dat loon is het daggeld, dat in die tijd nodig was, om de volgende dag brood voor je zelf en je huisgezin te hebben. Je loon is dus, genoeg om van te leven, iedere dag opnieuw.