Herdenken

Zondag vieren we in onze gemeente de Eeuwigheidszondag of Gedachtenisdienst. Net als in vele kerken in het land. Altijd weer een bijzonder moment, voor velen waardevol.

Onlangs stond op de onvolprezen dagelijkse mailbrief Laurens Jz Coster, dit mooie gedicht van Co Woudsma, dat ik dankbaar een plekje geef in onze viering.

Herdenken

We hebben en we zijn ons lijf
en weten dat het elk moment
bezwijken kan, van buitenaf
of binnenuit. Hoe leven we
alsof ons lichaam eeuwig is,
de grootste vanzelfsprekendheid,
terwijl zelfs de planeten en
de sterren niet voor altijd zijn.

De doden: ze bestaan. We zien
hun onveranderlijk gezicht,
hun onbezwaarde lichaam en
we horen ook, zij het van ver,
hun stem. Ze worden als vanzelf
en steeds opnieuw door ons gedacht.

Co Woudsma (1960)