Zondag ga ik (voor het eerst) voor in de Immanuëlkerk in Groningen-Zuid. Ze hebben daar een mooi zomerproject, met vieringen rond het thema De bergen in. Steeds staat een ander (berg)verhaal uit de Bijbel centraal. Als gastvoorgangers werden we gevraagd om mee te werken en onze voorkeurverhalen door te geven. Ik heb gekozen voor de twee bergen die de profeet Elia beklimt, eerst de Karmel en daarna de Horeb. Beide verhalen worden kort na elkaar verteld, in het 18e en 19e hoofdstuk van het eerste boek Koningen.
De tekst van de preek vind je uiteraard op mijn site (De ijle stilte).
In de viering zal ik ook de prachtige tekst lezen die Willem Barnard ooit schreef bij deze verhalen.
Mooi hoe de dichter in enkele goed gekozen woorden de kern van het verhaal weet te raken…
Elia, een lied
Gij gaat voorbij. Een grote ademtocht
alles wat vastomlijnd leek staat te beven –
in de emotie heb ik U gezocht,
Gij waart er niet. Niets dan mijn eigen leven.
En de ontreddering ging voor U uit,
het vuur als uw heraut vooruitgezonden –
ik bleef alleen in mijn eenzelvigheid,
tot niemand onzer komt Gij onomwonden.
En dan, als niets meer spreekt, alles blijft stom,
achter een sluier soms, uit een stil midden
is er een stem. Gij spreekt, maar andersom:
als ik niets hoor, als ik niets weet te bidden.
Willem Barnard
No Comments