Het is een geliefd woord in social-media uitingen van rechts-extremistische snit, begreep ik. Ik was daarvan onkundig toen ik het woord zelf gebruikte, afgelopen zondag. In een passage in de preek die ik niet op papier had, maar waar ik me op dat ogenblik toe geroepen voelde, om het in te brengen. Allemaal naar aanleiding van een ingezonden brief waarin werd beweerd dat wie gelooft dat wij door buitenaardse hagedissen worden geregeerd niet zo heel veel anders doet dan iemand die gelooft dat water in wijn kan veranderen.
Die vergelijking vind ik bizar. Dan misken je het eigen karakter van het (Bijbelse) wonder.
Een transcriptie van wat mij zondag inviel:
Een wonder is een kwestie van zien. Van een bepaalde manier van kijken.
Het onmogelijke kan niet. Maar er is soms meer mogelijk dan wij denken. Dat is het wonder.
Een wonder is dus iets anders dan iets bizars. Je kunt denken dat reptielen ons besturen, dat is bizar. Iemand schreef in de krant – ik moet daar toch iets over zeggen – dat is eigenlijk hetzelfde als geloven dat water in wijn verandert. Dat is toch echt wat anders. Water kan in wijn veranderen, dat is een mogelijkheid die opgesloten ligt in onze materie, in onze werkelijkheid. Water kan niet in chocolademelk veranderen. Iemand die verlamd is, kan weer gaan lopen. Iemand die zijn been is kwijtgeraakt door een amputatie, niet. Dat is een onmogelijkheid.
Wonderen zijn in de Bijbel, let er maar eens op, geen bizarrerieën, zijn geen onmogelijkheden, maar zijn mogelijkheden die wij niet voor mogelijk hadden gehouden. En dat is altijd het teken in het wonder. Weerbarstig, ze roepen vragen op die ik ook niet altijd te beantwoorden weet, maar het is wel iets anders dan geloven in iets wat onmogelijk is.
Dat betekent dat het wonder altijd een kwestie van zien is, van willen zien en kunnen zien. Je moet geloven om het wonder te kunnen zien. We denken vaak dat het omgekeerd is, dat je wonderen ziet en dan gaat geloven, maar het is andersom. Als je gelooft, dan zie je de wonderen.
Wie zich neerlegt bij het onvermijdelijk, wie nooit meer verwacht dat je wat verwachten kunt, die heeft geen oog – letterlijk – voor het wonder, aan zo iemand gaat het wonder voorbij, dan ‘geloof je er niet meer in’, zoals ze zeggen.
(De hele dienst is hier terug te zien. De rest van de overdenking hier).
Overigens vind ik een drijvende bijl (2 Kon. 6) een voorbeeld dat mijn uitleg weer onderuit haalt.
Geen wonder (!?) dat dit staaltje nergens in de Bijbel navolging vindt…
No Comments