Vanmorgen op pad geweest om brieven te bezorgen waarin familie wordt uitgenodigd om de gedachtenisdienst van 26 november mee te maken. Ruim 20 namen staan op onze lijst. Bij ongeveer een derde daarvan was ik als predikant actief betrokken bij het afscheid. Maar we nodigen altijd iedereen uit, en ik probeer zoveel als mogelijk de uitnodigingsbrief persoonlijk te overhandigen.
De reacties zijn zo verschillend als de mensen zijn. De één neemt het met ogenschijnlijke desinteresse aan; een ander vindt het heel bijzonder dat je de moeite neemt om persoonlijk langs te komen, en een derde zegt “doar doen wij niet an met” en weigert zelfs de brief aan te nemen. Ieders vrijheid.
In de brief staat onder andere:
In het afgelopen jaar bent u met het verlies van een dierbare geconfronteerd. Iedereen verwerkt dit op een eigen manier. De ervaring leert dat de gedachtenis in de kring van de kerkelijke gemeente voor velen waardevol en troostend is.
Maar dat geldt uiteraard niet voor iedereen.
Een mooie tekst van Marinus van den Berg gaan we in de dienst gebruiken.
Ik geef hem hier alvast door, voor wie de komende week in de kerk of op een eigen manier iemand te gedenken heeft…
Stil brand ik
een kaars voor jou
Stil brandt ze voor jou
Stil ben ik om jou
Stil brand jij door in mij
Stil waren we soms
Stil in verbondenheid
Stil en leeg
is het nu zonder jou
Stil omarm ik jou
met het licht
van deze kaars
No Comments