waar is dat feestje?

Toch attent.
Op deze dag waarop ik mijn 30-jarig predikantsjubileum vier, hebben collega’s een foto in de krant geplaatst, waarop zij mij vanaf de Dam in vol domineesgewaad vriendelijk toelachen.
Nee, natuurlijk niet om mij te feliciteren. Het is een foto van een paar jaar geleden, toen de landelijke predikantendag 10 jaar PKN vierde.

Ik was daar niet bij.
Ik word meestal wat jeukerig van teveel predikanten bij elkaar.  Als het om collega’s  gaat, ben ik niet zo’n verenigingsmens. Het lidmaatschap van de Bond van Nederlandse predikanten heb ik opgezegd – ik ergerde me aan de defensieve toon. Lid van de predikantenclub Op Goed Gerucht ben ik slechts een blauwe maandag geweest – ik kwam daar toen teveel met hun eigen progressiviteit ingenomen mensen tegen… Bovendien word ik altijd wat kriegelig als er etiketjes worden geplakt (orthodox, vrijzinnig, modern, evangelisch etc.). Het liefst hoor ik dan nergens bij.
Misschien inconsequent als je wel vol overtuiging bij een kerk hoort. Maar ook daar gaat het me gauw irriteren als er een bepaald clubsfeertje ontstaat, waarin mensen het zo geweldig met zichzelf en elkaar getroffen hebben.

Tja, het zal wel aan mij liggen. Ik geef het graag toe.
Dertig jaar eigen baas zijn in een solistenberoep, het doet iets met je.

De genoemde foto staat vandaag in Trouw bij een artikel over een nieuwe predikantenclub, maar nu van interconfessionele signatuur, de Vereniging voor Theologie.
(Als student deed ik mee in de toenmalige Vereniging voor Theologie en Maatschappij. Is het een teken van de tijdgeest dat dat laatste er nu afgevallen is?)
De informatie op de website doet vermoeden dat het hier niet om de zoveelste gezelligheidsclub voor predikanten gaat, maar om een behoorlijk studieus gezelschap voor theologen, met nu al de aankondiging van een driedaags wetenschappelijk congres in januari over contemplatieve theologie.

Ach.
Kritiek hebben is makkelijk (daarom schrijf ik ook blogs).
Misschien moet ik het maar eens bij deze nieuwe loot aan de boom van het kerkelijk verenigingsleven gaan proberen.
Wie weet wordt het toch nog gezellig…