schrijven is schrappen

Vandaag de preek voor zondag afgeschreven. Net zoals u hier niet merkt, hoe ik soms zoek naar de goede woorden en de best lopende zinnen, geldt datzelfde voor de preek.

Communistisch Manifest, kladversie Karl Marx

Een preek maken is schaven met taal. Dankzij een toepassing in het Word-programma kan ik zien dat ik bij een tekst van 2273 woorden 681 bewerkingen heb doorgevoerd. Dan moet u denken aan het wissen van zinnen of woorden, het invoegen van andere zinnen, het corrigeren van spelfouten, het anders rangschikken van de tekst. En, als de preek op vrijdag is gemaakt, dan is er dikke kans, mijzelf kennende, dat ‘ie op zaterdag nog wel weer een andere wijziging ondergaat. Misschien kun je het vergelijken met het omgekeerde borduurwerkje. Een favoriet beeld om de onbegrijpelijkheid van het godsbestuur mee te verhelderen (wij zien de losse draadjes, God het patroon), maar ook bruikbaar als metafoor voor het preekvoorbereidingsproces.

Eén voorbeeld is, dat ik aan het begin van de preek uitleg dat het over een gedeelte uit de Bergrede gaat, maar dat het niet waarschijnlijk is dat Jezus deze ook zo gehouden heeft, als één lange monoloog. Dat is veelmeer een constructie van Matteüs, hoewel als je naar het heilige land reist men je graag de Berg der zaligsprekingen wil tonen, inclusief de daarop gebouwde kerk. Ik ben daar zelf nooit geweest, maar dat had ik gelezen en vanmorgen opgetypt.

In de middagpauze wordt de post bezorgd met daarbij een brochure van een reisorganisatie die mij – het liefst met gemeenteleden – naar het land van de Bijbel wil lokken. En, geloof het of niet, daarop een foto van de genoemde kerk. Is dat geen teken?

Hoe het ook zij, bij nader inzien heb ik mijn beetje wijsneuzige opmerking over toeristenindustrie er maar uitgegooid, inclusief die koepelkerk, omdat het de gang van het betoog eerder stoorde dan ondersteunde.
Wat er over gebleven is, zal ik zondag ten gehore brengen. Bent u erg nieuwsgierig, dan kunt u het zaterdagavond ook alvast lezen op deze site.