pleisterplaats

Kerktorens zijn in ons laaglandschap van verre te zien. Hoe opener het land, hoe zichtbaarder de kerk? En bij de kerk horen vanouds de mensen.

Al eeuwenlang is (West-)Europa parochieel verkaveld. Rondom de lokale kerk plooit zich de parochie, de gemeenschap van mensen die er bij horen (par-oikia = rond het huis; bijwoners, ook in betekenis van vreemdeling). De kerk is dus zoiets als het buurthuis.
Maar ook al eeuwenlang zijn er mensen zonder vaste woon- of verblijfplaats. Dat is van alle tijden, want ‘mensen weten heg nog steg zijn altijd naar hun huis op weg’ (lied 807 – Huub Oosterhuis). Voor zulke voorbijgangers zijn er pleisterplaatsen: het klooster, het gastenverblijf, een refugium, een retraitehuis – wat voor naam je er ook aan wilt geven. Om te rusten, om tot je zelf te komen, om geestelijk te herademen…

De bijeenkomst van Zin-in-Zondag op 1 februari is gewijd aan dit thema. Sietske Visser van het project Nijkleaster komt vertellen, hoe ze in Jorwerd proberen een eigentijdse pleisterplaats voor mensen zonder vaste (geestelijke) woon- en verblijfplaats te bieden. Tijdens de bijeenkomst is er ook gelegenheid om zelf te ervaren wat het betekent om onderweg te zijn. Je kunt mee met een korte stiltewandeling (half uur) om daarna ervaringen uit te wisselen.

Wil je meedoen? Van harte welkom. Meer info op onze site.
Zin-in-Zondag is een project van de Protestantse gemeente Assen.