Overdenking

Patat met appelmoes? – Kerstmeditatie

Weet je nog, hoe je als kind je kon verheugen op je verjaardag?
Al dagen van te voren werd er afgeteld. Nog zoveel nachtjes slapen…
En als de grote dag was aangebroken, stond je eventjes in het middelpunt van de belangstelling. Werd er voor jou gezongen, waren er cadeautjes, mocht je trakteren op school en … kiezen wat we gaan eten: patat met appelmoes!

Zoals je je als kind kon verheugen, tja, dat hebben de meesten van ons onderweg ergens afgeleerd. Nu is het vaak zo dat je opziet tegen de verjaardag en alle drukte die dat met zich meebrengt. Voor mij mogen ze het overslaan..

Kunnen we ons verheugen op het Kerstfeest? De verjaardag van Jezus, het Kerstkind.
Nog zoveel nachtjes slapen?
Ach, we hebben het al zo vaak gevierd, ieder jaar weer, de spanning is er wel van af, zou je denken. Zullen we het maar een keertje overslaan?

Nee, natuurlijk.
Maar wat maakt het Kerstfeest dan anders dan onze verjaardagsfeestjes waar we misschien gemengde gevoelens bij hebben.
Dat kan ik uiteraard niet voor u invullen, want iedereen beleeft het op een eigen manier. En er kan best van alles in uw leven spelen, waarom je dit jaar niet zo’n zin in Kerst hebt, of juist wel, dat kan ook.
Maar misschien kan het helpen om het volgende te bedenken.
Met Kerst vieren we niet de verjaardag van Jezus, maar zijn geboorte. En dat is echt wat anders.

Ieder jaar weer is er het wonder van zijn geboorte, van het nieuwe begin dat we vieren met Kerst. Want dat betekent de geboorte van Jezus. Het wonder dat God, het hoogste wat je denken en voorstellen kunt, geboren wordt, als ieder mens, als een klein en hulpeloos en kwetsbaar mensenkind. Het wonder van zijn geboorte is niet anders dan ieder wonder dat een geboorte van nieuw leven is, maar het wordt groter als je bedenkt dat in dit kind God zelf afdaalt en het bestaan van ons mensen deelt, tot in alle uithoeken daarvan.

In bijna alle godsdiensten van de wereld, en er zijn er vele, is god of het goddelijke, of de hemel of hoe je het ook noemen wilt, de ontzagwekkende macht die op afstand staat, die boven ons verheven is, die je kan maken en breken.
Maar de christelijke boodschap van Kerst is, dat God mens geworden is. Niet om over de mensen te heersen, maar om zo zijn grenzeloze liefde te tonen, zijn nabijheid, zijn bewogenheid én zijn kwetsbaarheid:

Uit uw hemel zonder grenzen
komt Gij tastend aan het licht
met een naam en een gezicht
even weerloos als wij mensen.

Die boodschap is ieder jaar weer nieuw, sterker nog, iedere dag. Het is een geschenk om te vieren en uit te leven.

Omdat het je troosten kan, als je je soms alleen voelt en je het gevoel hebt dat niemand echt naar je omkijkt. God is in zijn liefde mens geworden, is naast jou komen staan, dit kind is ook voor jou geboren.
Die boodschap mag telkens weer gehoord worden, omdat het je moed kan geven, bij alles wat je moedeloos maakt in je eigen leven en in de wijde wereld. God belichaamt het nieuwe begin, dat telkens weer mogelijk is, in ieder mensenleven, hoe onmogelijk je dat ook toeschijnt. Dit kind is daar het teken van. God begint altijd weer opnieuw.
Daarom mag de boodschap van Jezus’ geboorte klinken, ieder jaar weer, omdat daardoor licht gaat schijnen op zelfs de donkerste plaatsen in jouw leven en in je eigen ziel. Midden in de winternacht, midden in het donker vieren we deze geboorte, meer dan symbolisch, als de komst van het licht, dat altijd weer overwint. Want het is nog nooit zo donker geweest, of het werd altijd wel weer licht (Ede Staal).
Die ervaring, die zo menselijke ervaring van het licht dat overwint, ligt onder het Kerstfeest zoals wij dat vieren verborgen, als een hoopvolle boodschap voor iedereen en in elke situatie. Er is geen plaats waar Gods licht niet kan doordringen. Er is geen mens die niet door dat licht gevonden kan worden, ook al zou je je er voor verstoppen of zou je je ervoor af willen sluiten. Dit kind is ook voor jou geboren.

Daarom, we vieren zijn geboorte, en dat is ieder jaar weer nieuw.
Verjaardagen gaan vervelen.
Daar is de aardigheid op een gegeven moment van af.
Maar een geboorte, een nieuw begin, daar krijg je nooit genoeg van, toch?

Voor ieder van u, een gezegende Kerst toegewenst.

Previous Post Next Post

1 Comment

  • Reply Gerard Gerelings 24/12/2018 at 12:03

    Sympathieke gedachten en positief verwoord. Toch is er één zin die me in de weg zit. Als de dominee God noemt zet hij achter een komma even uiteen wat dat is, namelijk “het hoogste wat wij denken en voorstellen kunnen”.
    Oeps! Dat heeft al heel wat ongelukken gebracht in de mensengeschiedenis…

  • Laat een antwoord achter aan Gerard Gerelings