Blog

moge de regen op milde wijze uw velden besproeien

De hele dag al worden we gewaarschuwd voor hevige buien.
Zal dan eindelijk het gebed van onze synodevoorzitter verhoord worden?

Vorige week baarde zij opzien door een Gebed bij droogte te publiceren. Dat is weer eens wat anders dan een kanselboodschap vanwege het geweld in Syrië of een oproep tot een ruimhartiger opvangbeleid voor vluchtelingen.

Je moet geen appels met peren vergelijken. De droogte is ondertussen een serieus probleem, vooral voor boeren en tuinders. Maar bidden om regen? Wat vindt de ijscovrouw daarvan? Of de directeur van het openluchtzwembad? De één wil regen, de ander zon. Daarbij, als je bidt om regen doe je net alsof je nog gelooft dat een Hogere Macht dat bepaalt.

Ik geloof graag dat de Vader in de hemel “zijn zon doet opgaan over goede en slechte mensen en het laat regenen over rechtvaardigen en onrechtvaardigen” (Mat. 5: 45), maar waar en wanneer, daarvoor kun je beter bij het KNMI zijn.

Vandaag licht Saskia van Meggelen toe wat haar heeft bewogen.
Een eerlijke ontboezeming.
Het roept de vraag op hoe ik het zelf zou doen.

Ik vergelijk het maar met het gebed in het pastoraat bij (ernstige) ziekte. Als je bidt om genezing, wekt dat de suggestie alsof zoiets van de Eeuwige af te smeken valt; wat doet dat met je geloof als de ziekte toch fataal blijkt te zijn?
Bidden is je uitspreken voor God; bidden om nabijheid en kracht; om innerlijke rust; verbondenheid en vertrouwen – kortom, dat wat je van mensen mag verwachten en van je zelf mag hopen. En het wonder is, dat dat altijd meer blijkt te zijn dan je dacht..

Vorige week zondag bad ik in het Kyrië:

God van hemel en aarde, hoor ons roepen,
om alles wat ons zorgen baart,
wat er in de wijde wereld omgaat tussen mensen
het geweld in natuur en klimaat, dat we soms zelf veroorzaken
zonder uw goede zorg verkommert uw schepping
zonder mensen die met aandacht omgaan met wat ons geschonken is
Ontferm U over uw wereld, de kwetsbaren het meest,

en in de voorbeden:

Voor wie zorgen heeft om de droogte, of last heeft van de warmte, bidden wij.

Onmachtige woorden?
Ja, in zoverre ieder gebed een brevet van menselijk onvermogen is, tot in de formulering aan toe.
We bidden in onze onbeholpenheid (vgl. Rom 8: 26), op hoop van regen…

Previous Post Next Post

No Comments

Leave a Reply