Of mijn zoon weer een flyer kan ontwerpen?
Dat wil hij wel, en we kunnen ook meteen zorgen dat ‘ie gedrukt wordt.
Van de organiserende werkgroep economie en geloof krijg ik de gegevens door voor de a.s. dankdaglezing waar dijkgraaf Marga Kool zal spreken over Duurzaam Waterbeheer. Tijd. Plaats. Kosten (geen).
Komt voor elkaar!
Ik ben gevraagd om de lezing te leiden, ook al maak ik geen deel meer uit van de werkgroep. Ik doe dat graag, maar word nu wel geconfronteerd met voortschrijdende inzichten. Want, zo laat men weten: “Na discussie hebben we besloten het woord Dankdag niet op de flyer te zetten”. Het zou een niet-kerkelijk publiek onnodig kunnen afschrikken.
Ik begrijp de overwegingen. We moeten in de kerk minder Chinees spreken, heeft landelijk secretaris Arjan Plaisier ons opgeroepen. Maar tegelijk vind ik het jammer. Waarom?
Gisteravond lees ik bij Erik Borgman (Waar blijft de kerk): “… het christelijk geloof hoeft niet te worden gerelativeerd om toegang te krijgen tot ervaringen van anderen die de wereld niet zien vanuit een christelijke visie” (p. 69). Een beetje ingewikkeld geformuleerd misschien, maar er is geen woord Chinees bij.
De Dankdaglezing heeft een eigen achtergrond en reden. Natuurlijk snapt bijna niemand meer het woord Dankdag, maar leg dat dan maar uit. We hebben er toch een goed verhaal bij?
Voor wie niet bang is aangelegd, van harte welkom a.s. woensdag 19.30 uur Opstandingskerk Assen.
No Comments