Het is verkiezingstijd. Dus is het niet toevallig dat er nu een boekje met verzamelde columns van ChristenUnie partijleider Gert-Jan Segers verschijnt, want in de politiek is niets toevallig. Het merk Gert-Jan Segers wordt even stevig in de markt gezet om zijn partij bij de verkiezingen voor provincie en straks Europees parlement een kontje te geven.
De columns in Waarom doe ik dit in vredesnaam?, zijn de afgelopen jaren verschenen in het Nederlands Dagblad en dat is te merken. De christelijke trom wordt flink geroerd, wetende dat dat bij de achterban goed valt. Nu is Segers van het type dat ook in het parlement van zijn hart geen moordkuil maakt. Hij staat voor zijn overtuiging en is nooit om het woord verlegen. Tegelijk proef je de worsteling die hij doormaakt als het gaat om regeringsverantwoordelijkheid nemen en dus compromissen moeten sluiten. Of dat authentiek is?
Zo hij al aarzelingen heeft, dan zijn die meestal in het bestek van een column van anderhalve pagina al weer opgelost. Uiteindelijk blijkt Segers vooral een politicus te zijn die weet dat hij God aan zijn zijde heeft: “Ik strijd een gewonnen strijd” (p. 43). Christelijke politiek komt voort uit het hart van het christelijk geloof, meent hij, “omdat ik er heilig van overtuigd ben dat God zich druk maakt over de details van het gewone, dagelijkse leven”, schrijft hij in een column geschreven in de aanloop naar de gemeenteraadsverkiezingen van 2014, waarbij de onmiskenbare suggestie is dat deze goddelijke hulp via de ChristenUnie zijn beslag krijgt (pp. 95-97).
Segers schrijft zoals hij praat, met stevige formuleringen, waarbij je dikwijls verlangt naar wat meer relativerende lucht tussen zijn politieke opvattingen en zijn gelovige overtuigingen. Die overtuigingen worden soms wel erg naïef geformuleerd. Bijvoorbeeld over Gods Koninkrijk: “Eerst zullen daar de tranen van de ogen worden gewist, dan krijgen we een stel prachtige nieuwe kleren aan en dan kan het beginnen” (p. 108), of als hij hart van het christelijk geloof in één regel samenvat: “Jezus Christus is Gods Zoon, die uit liefde voor deze wereld is gestorven aan het kruis en die na drie dagen weer is opgestaan” (123). Omdat moslims dat laatste niet geloven is er (dus?) een “hemelsbreed verschil tussen islam en evangelie”, aldus Segers.
Voor een goed beeld van de persoonlijke belevingswereld van de gedreven voorman van de ChristenUnie kun je prima bij deze columns terecht. Of hij daarmee ook lezers buiten zijn achterban overtuigt, valt te betwijfelen.
No Comments