Na gisteren terug te zijn gekeerd van een mooie vakantie, vanmorgen de draad weer opgepakt met een vergadering van de provinciale Raad van Kerken.
Als opening van de vergadering heb ik een gebed gelezen dat ik onlangs tegenkwam in het boek Strijd om Abraham van Karl-Josef Kuschel. Dit boek gaat over wat joden, christenen en moslims scheidt en bindt, en is een pleidooi voor de zogenaamde abrahamitische oecumene. Oervader Abraham, over wie de verhalen gaan die momenteel op het oecumenisch leesrooster aan de orde zijn, is de gemeenschappelijke wortel van de drie religies. Het moet mogelijk zijn om onderlinge verschillen te overbruggen en elkaar te vinden in het model van geloven dat Abraham aanreikt: vertrouwen op het Woord van de enige ware God. Het boek van Kuschel verscheen al in 1994. De nederlandse vertaling overigens in september 2001! Sindsdien lijkt zijn ideaal verder weg dan ooit. Of moet je zeggen: des te nodiger…?!
Dichtbij Antalya (Turkije) wees onze reisgids op dit gebouw, waar onder één dak een synagoge, een moskee en een kerk zijn gevestigd>> 
Verborgene, eeuwige, onmetelijke, barmhartige God,
buiten wie er geen andere God is.
Groot zijt Gij en alle lof waardig.
Uw kracht en genade houden het heelal in stand.
Gij, God van trouw zonder valsheid, rechtvaardig en waarachtig,
hebt Abraham, uw toegewijde dienaar,
tot vader van vele volken uitverkoren
en Gij hebt gesproken door de profeten.
Uw naam worde geheiligd en geprezen in de hele wereld,
en uw wil geschiede, waar ook maar mensen leven.
Levende en welwillende God, verhoor ons gebed:
groot is onze schuld geworden.
Vergeef ons kinderen van Abraham onze oorlogen,
onze vijandigheden, onze wandaden jegens elkaar.
Verlos ons uit alle nood en schenk ons vrede.
Zegen Gij, bestuurder van ons lot,
de leiders en heersers van de staten,
dat zij niet hunkeren naar macht en roem,
maar handelen in verantwoordelijkheid voor het welzijn
en de vrede van de mensen.
Leid Gij onze godsdienstige gemeenschappen en hun leidslieden,
opdat zij de boodschap van de vrede niet alleen verkondigen,
maar ook zelf leven.
Schenk ons allen, ook wie niet tot ons behoren,
uw genade, barmhartigheid en al het goede
en leid ons, God van de levenden,
op het rechte pad naar uw eeuwige heerlijkheid.
(tekst: Hans Küng)
No Comments